آقای جلیلی پیروزیت مبارک چون به فرمان خدا عمل کردی: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ قُولُوا قَوْلاً سَدیداً (الأحزاب : 70)»
شاید اغلب کسانی که سنین جوانی را با آغاز انقلاب و شکلگیری جمهوری اسلامی پشت سر گذاشتند و در واقع با روند انقلاب بزرگ شده و همه شخصیتها و جریانهای آن را به خوبی میشناسند، هنوز این کلام و صدای امام خمینی(ره) در گوششان طنینانداز باشد که در شدیدترین ایام جنگ فرمود: «سلاح تبلیغات برّندهتر از سلاح جنگ است».
شخصیت ذاتی، اخلاق، اعتقادات، سطح علمی، تبحر، مدیریت، برنامه و بالاخره مواضع سیاسی نامزدهای ریاست جمهوری یک اصل است، ولی «تبلیغات» اصل دیگری است که در عرصهی رقابت برای جذب آرای بیشتر، بر همهی ویژگیهای شخصی غلبه مییابد.
تبلیغات [چه برای کالا باشد و چه برای افراد]، میتواند بدترین را بهترین جلوه دهد، تا آنجا که اذهان عمومی، آن هم به نام و زیر پرچم اسلام، به جلاد سخیف و بدمستی چون یزید، امیرالمؤمنین بگویند و سر امام حسین علیهالسلام را به عنوان خروج یافته از دین، از بدنش جدا کنند.
در بررسی سیاستها، برنامهها و عملکردهای تبلیغاتی آقای دکتر سعید جلیلی در رقابتهای انتخاباتی، ضعفهای بزرگی دیده میشود که با اصول پروپاگاندای امروزی سازگاری ندارد و ممکن است امواج تبلیغاتی روشهای دیگر بر او غلبه یابند.
ذیلاً به برخی از ضعفهای تبلیغاتی ایشان اشاره میگردد:
الف – دکتر جلیلی هیچ حرصی برای به دست آوردن این پست و جایگاه از خود نشان نمیدهد. از همان اول هم حرصی نداشت و انصافاً میتوان یقین کرد که صرفاً به حسب تکلیف و اصرار دیگران به میدان آمده است. بدیهی است کسانی که اعتقاد راسختری به معاد دارند، ترس و واهمهی بیشتری از پذیرش مسئولیتهای کلان دارند و با اعماق وجود از خدا میخواهند که این تکلیف از دوششان برداشته شود.
ب – دکتر جلیلی «شعار» نمیدهد و حال آن که موج تبلیغاتی بر اساس «شعار» شکل گرفته و گاه اوج مییابد. سخنان وی رنگ و بوی شعاری ندارد و شعارهایش نیز چون بر اساس یک منطق مدیریتی است، جوّی ایجاد نمیکند. مثلاً وقتی دربارهی نقش جوانان در دولت از او سؤال میشود، زود نمیگوید: بله، گفتمان من جوانانه است، نگاه من جوانانه است، رویکرد من به جوان است، اصلاً مملکت و اول و آخرش را به جوانان میسپارم و …، بلکه سؤال را جدی قلمداد کرده و منطقی پاسخ داده و میگوید: «بستگی به شرایطش دارد»، خوب این که نشد شعار تبلیغاتی!
پ – جلیلی «دروغ» نمیگوید، در حالی که امروزه «اغواگری و دروغ»، یکی از شاخصههای اصلی هرگونه تبلیغی است
بدیهی است که خداترسی و تقوا که مانع از دروغ میشود، دست انسان را میبندد و شاید سبب عقب افتادن از رقبا شود.
وی هم چنین دروغهای شایع شدهای که ممکن است به نفعش تمام شود را تکذیب میکند.
مثلاً به صراحت میگوید: شایعاتی مبنی بر این که در مذاکره با خانم اشتون و تهدید به جنگ پای مصنوعیام را روی میز گذاشتم – یا این که من حافظ قرآن هستم – یا نامزد مورد نظر مقام معظم رهبری هستم و یا نماینده دولت احمدینژاد در انتخابات هستم را تکذیب میکنم.
ت – دکتر جلیلی با توجه به این که برای تبلیغات خود، نه از بیتالمال سوء استفاده میکند و نه متکی و وامدار به سرمایههای کلان مشتبه به حرام است، از امکانات وسیع برای گسترش تبلیغات برخوردار نمیباشد.
ث – دکتر جلیلی وعده نمیدهد، در حالی که اغلب شعارهای بیشتر نامزدها، مبتنی بر وعده است.
من چنین میکنم – من چنان میکنم و…؛
وی مخالف روشهای پوپولیستی مبتنی بر برجسته نمودن مشکلات مردم و بازگشت دادن آنها به خودشان و وعده تو خالی بر اساس آنهاست.
وی کتاب و رساله مبتنی بر برنامهها و وعدههای خوشحال کننده ارائه نمیدهد، بلکه میگوید: برنامه قبلاً در اسناد بالادستی تدوین شده است و ما باید آن را خوب اجرا کنیم.
خب، این سخن بسیار درست، صادقانه و منطبق با واقعیت است، اما اذهان عمومی را عادت دادهاند که مرتب وعده بشنوند.
ج – دکتر جلیلی وابستگی به اسمها و جناحهای مطرح مانند: اصولگرا، اصلاح طلب و … ندارد و با آنها لابی قدرت و ثروت ندارد، همین امر مانع از صفبندی حزبی، شعارهای جناحی و جنجال آفرین میگردد که تبلیغات را ضعیف میکند.
چ – دکتر جلیلی برای طرح خود، روی تخریب دیگران و نیز سیاه نمایی تمامی دستاوردهای گذشته و نیز ایجاد تنفر، دلزدگی و القای ناامیدی و نگرانی سرمایهگذاری نمیکند.
امروزه تخریب دولت احمدینژاد، لجنپراکنی و سیاهنمایی در مورد هر امتیازی که این دولت نسبت به دول گذشته داشت و منفی نشان دادن پیشرفتهای کلان داخلی و بینالمللی، انداختن همه مشکلات به گردن دولت و مشکل نشان دادن همه دستاوردهای این ملت در این دوره، مُد شده است؛ اما وی علاقهای ندارد که حتی پیشرفتهای هستهای، نانوتکنولوژی، دارو سازی، شهرسازی، آبادانی روستاها، صنایع هوا – فضا، ارتباطات، داروسازی و … را به هر بهانهای منفی نشان دهد و هیچ نگران نیست که بگویند لابد نماینده دولت است و یا شبیه به احمدینژاد است؛
او معتقد است که آن چه شده باید حفظ شود، تداوم یابد و نیز با برطرف کردن نقاط ضعفش تکمیل شود.
د – دکتر جلیلی نه به دشمنان خارجی چراغ سبز نشان میدهد و نه شعار میدهد که روابط با امریکا را بهبود میبخشم و دلار ارزان میشود و نه کلید رفع مشکلات را از جیبش بیرون میآورد و نه ….، و اینها همه ضعفهای تبلیغاتی است.
البته تبلیغات به متد نوین امروز که متکی بر فریب و مبتنی بر جوّسازی و وعده است.
فاعمل ما شِئت، اِنَّ ناقِد بَصیرٌ بَصیر
یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ قُولُوا قَوْلاً سَدیداً (الأحزاب : 70)
منبع: http://masir1357.ir